Vanmorgen Pink uit haar kennel gehaald - ze oogde zelfs al wat blij om me te zien. Sprong op tegen de tralies, staart breed kwispelend en bij benadering een hoog blafje, tongelen en proberen te bijten...een echte Jackel & Hyde. Haar eerst laten kalmeren en daarna de kennel open gedaan. Ze mocht er eerst uit zonder muilkorf. Het is erg sneu om te zien dat een hond toenadering zoekt, wel wil, maar tegelijker tijd een verstarde blik houdt. Ze komt tegen me aan zitten, fixeert en steekt haar tong net tussen haar voortanden naar buiten en trekt minimaal haar bovenlip op... allerlei tekenen om te bijten. Ik besluit mijn instinct te volgen en de muilkorf thuis te laten, lijn haar aan en neem haar samen met Aram mee voor de eerste wandeling. De wandeling kort gehouden - 15 min. Het ging goed.... Ze loopt met haar oren plat iets naar achteren gedraaid en haar staart ipv tegen haar buik al iets omhoog.
Karakter en inprenting staan los van elkaar, je wordt met bepaalde capaciteiten geboren. Hoe e.e.a. zich ontwikkeld is afhankelijk van je ervaringen die je opdoet. Interessant detail is dat Pink plast met opgetrokken poot en het hoogste graspolletje opzoekt. Ga nu naar een klant voor gedragsbegeleiding en vanmiddag weer met haar verder.
Bert
We're a P.A.R.T. of the solution!
