We're a P.A.R.T. of the solution!

zondag 10 oktober 2010

Pink - Zondag 10 oktober 2010

Het gaat al best redelijk met Pink. In haar kennel ligt ze rustig te slapen, ze reageert weining alert op geluiden of de andere honden. Dit betekent dat ze in haar kennel ontspannen kan zijn. Dat is erg belangrijk, want als ze niet kan ontspannen en 24 uur per dag tegen paniek aan zit is dat geen leven.
Nu begint de stress op het moment dat wij binnenkomen maar wordt zichtbaar minder. Tijdens de wandelingen gaat het nog beter; ze volgt ons tempo en oogt ontspannen. De eerste twee dagen beet ze als ze maar dácht dat je haar aanraakte.
Door iedere wandeling haar om de paar passen aan te raken en door te lopen als ze reageerde is die spanning nu weg en reageert ze beter op plotseling aanraken. Ze mag sinds vandaag eerst haar kennel uit en vrij rondlopen en daarna als ze bij me komt krijgt ze pas haar muilkorf om. Ook na terugkomst gaat de muilkorf eerst af voordat ze haar kennel in gaat. Ze moet dan eerst gaan zitten, daarna naar haar kennel lopen en dan krijgt ze iets lekkers.
Ze is één keer tegen me opgesprongen met een beet in mijn onderarm om het botje op te eisen. Dit is het tegenstrijdige in haar gedrag.Mijn indruk is dat dit ervaring is - ze heeft geleerd dat ze ermee weg komt en kan domineren ( je eerste reactie is immers om het botje te laten vallen). Het lijkt misschien anders, maar het was een erg positief moment. Ze had genoeg vertrouwen om tegen me op te springen, maar tegelijkertijd hield ze haar beet in en voelde ik alleen even haar tanden. Even een moment van vertrouwen èn grenzen... voor mij een heerlijk moment in de relatie met haar.
Vanmiddag hebben Gitta en ik even extra van het mooie weer genoten en zijn we lekker een flink stuk gaan lopen. Aram, Ginny, Jacky en Pink hadden we meegenomen. Pink heeft eerst een heel stuk naast mij gelopen, daarna heeft ze een minuut of tien rond mogen snuffelen (wel aan de riem). Op de terugweg heb ik op een gegeven moment de riem waar ik Pink mee vast had aan Aram vast gemaakt en ze zo met zijn tweeën laten lopen, dat ging erg goed. Ze liepen uiteindelijk een meter of 15 voor me toen Pink ineens omkeek waar ik bleef, haar een "goed zo!" gegeven en ze door laten lopen. Toen ik haar riep draaide ze om en kwam direct naar me toe, een wat verbaasde Aram met zich mee trekkend.
Tijdens alle wandelingen en contacten met haar ging het vandaag dus erg goed, maar ze heeft wel op drie momenten proberen te bijten. Twee keer tijdens een wandeling waarin ze lekker meeloopt, maar dan opeens bovenin je been 'hangt'. Vandaar dus voorlopig nog de muilkorf om. Het is tijd voor de laatste ronde van vanavond met Pink, nog even met zijn tweeën apart een korte wandeling, dan de rest nog even en dan lekker naar naar bed.

Bert