Sinds maandag een echte klik gemaakt met haar. Ik kan nu heerlijk met haar trainen, wandelen, fietsen en hardlopen. Nu mag ze even bij me liggen (onder mijn stoel), terwijl ik alle mails van vandaag aan het beantwoorden ben. Ze is twee keer mee geweest naar de hondenschool en dat ging bijzonder goed. Vreemden kunnen haar niet benaderen, maar als iedereen zijn eigen ding doet loopt Pink lekker met me mee. Als de spanning te hoog wordt springt ze tegen me aan en gaat met haar koppie tegen me aanhangen, heel aandoenlijk... Ik reageer hier niet op, maar accepteer het wel, ze mag nu steun zoeken. Ze moet me zoveel gaan vertrouwen (zonder dat ik haar stress bevestig), zodat ik met haar kan werken in allerlei situaties. Van hier uit moet ze zelfvertrouwen op gaan bouwen en dan mij weer los laten, en ik haar... maar dan zijn we al een aardig tijdje verder!
Van alles dat we tot nu toe gedaan hebben is fietsen haar favoriet. De eerste keren onwennig, maar nu kan ze er even voluit in gaan. Ik wil haar niet laten trekken , dus dat betekent dat ik harder moet fietsen dan dat zij rent. Ondanks dat ze graag meegaat, als we richting huis gaan gaat ze in volle sprint en kan ik haar op volle snelheid op de fiets niet eens bijhouden. Ze accepteert heel snel dat ze een tandje lager moet zodat ik hard genoeg kan fietsen om de lijn slap te houden. Het grootse gedeelte van de fietstocht gaat overigens op draf tempo, maar even een stukje alle stress eruit mag ze…
Zaterdag gaat ze weer mee naar de Hondenschool.
Bert
